Ziektebeelden Wervelkolom

Cervicale wervelkanaalstenose

Cervicale spinaal kanaalstenose is een vernauwing van het halswervelkanaal (ter hoogte van de nek). In het wervelkanaal bevindt zich het ruggenmerg en de zenuwwortels. Dit halswervelkanaal kan voornamelijk bij oudere patiënten ernstige tekens van slijtage vertonen. Op zich is slijtage een normaal verouderingsverschijnsel, maar wanneer dit extreme vormen aanneemt, kan dit leiden tot een vermindering van de diameter van het wervelkanaal. Op deze manier kan er een belangrijke druk ontstaan op het ruggenmerg dat op zijn beurt tot ernstige symptomen kan aanleiding geven.

Incidentie

Het voorkomen van cervicale wervelkanaalstenose varieert, maar wordt geschat op ongeveer 6 tot 8% van de volwassen bevolking.

Ouderdom is een belangrijke risicofactor voor cervicale wervelkanaalstenose, waarbij de aandoening vaker voorkomt bij personen boven de 50 jaar. Andere risicofactoren zijn een voorgeschiedenis van nekletsel, degeneratieve veranderingen in de wervelkolom en een familiegeschiedenis van wervelkanaalstenose. Bepaalde medische aandoeningen kunnen ook het risico op het ontwikkelen van cervicale wervelkanaalstenose verhogen, waaronder artritis, de ziekte van Paget en werveltumoren. Daarnaast kunnen bepaalde genetische aandoeningen, zoals achondroplasie, het risico op het ontwikkelen van halswervelkanaalstenose verhogen.

Leefstijlfactoren kunnen ook bijdragen aan de ontwikkeling van cervicale wervelkanaalstenose. Een slechte houding, obesitas en gebrek aan lichaamsbeweging kunnen allemaal bijdragen tot degeneratieve veranderingen in de wervelkolom, waardoor de kans op wervelkanaalstenose toeneemt.

Symptomen

Wanneer het ruggenmerg in belangrijke mate gecomprimeerd wordt, zal door de druk een zuurstofgebrek in het ruggenmerg ontstaan en vervolgens zullen zenuwcellen op die plaats afsterven. Dit kan aanleiding geven tot tintelingen in de beide armen, krachtsverlies in de 4 ledematen en ernstige gangstoornissen. Meestal treden dergelijke symptomen langzaam op en duurt het een hele tijd voor deze worden opgemerkt en de diagnose wordt gesteld. Echter wanneer een patiënt ernstige vernauwing heeft van het wervelkanaal en een belangrijke val of een Wiplash-accicent meemaakt, kan dit op dat moment aanleiding geven tot een zeer ernstige verlamming van de 4 ledematen.

Diagnose

Vaak worden bij het klinisch neurologisch onderzoek ernstige afwijkingen gevonden. De diagnose van dergelijke cervicale kanaalstenose wordt gesteld door middel van de MRI-scan. De MRI-scan toont enerzijds de diameter van het wervelkanaal, anderzijds ook de hoeveelheid druk die uitgeoefend wordt op het ruggenmerg. De MRI is ook een zeer gevoelig onderzoek om het zuurstofgebrek in het ruggenmerg aan te tonen. Daarenboven wordt door de neurologen vaak bijkomende elektrofysiologische onderzoeken verricht die de snelheid van doorstroming ter hoogte van gevoels- en krachtsbanen van het ruggenmerg kunnen meten. Wanneer er een belangrijke geleidingsvertraging is, wijst dat op een ernstige druk op het ruggenmerg.

Behandeling

De behandeling van cervicale wervelkanaalstenose is enkel operatief. Hiermee wordt beoogd het wervelkanaal te decomprimeren, dit wil zeggen om de diameter van het kanaal te vergroten en aldus de druk op het ruggenmerg op te heffen. Uw neurochirurg zal met u bespreken welke operatieve techniek bij u het meest aangewezen is. Ofwel wordt het zenuwkanaal langs de voorzijde wijder gemaakt ofwel via de achterkant. Soms is het ook noodzakelijk dat 2 ingrepen moeten worden verricht waarbij het zenuwkanaal zowel langs voor als langs achter wordt gedecomprimeerd.

Opname

Wanneer u een operatie ondergaat voor cervicale wervelkanaalstenose, is een hospitalisatieduur van 1 of maximum 2 nachten te voorzien. U verblijft dan op de verpleegafdeling neurochirurgie.

De duur van opname kan langer zijn afhankelijk van de klachten en het beloop van de operatie.

Nabehandeling

De ingreep is vooral bedoeld om verdere achteruitgang te voorkomen. Het herstel van de uitval treedt meestal niet onmiddellijk op. Met revalidatieoefeningen na de ingreep wordt een significante verbetering na 3 maanden verwacht.

Afhankelijk van het beloop na de ingreep, zal er samen met de patiënt worden gekeken wanneer vervolgafspraken moeten plaatsvinden.

Het is mogelijk dat er voor deze vervolgafspraken nog beeldvorming wordt verricht ter controle.

Prognose

Chirurgische ingrepen voor ernstige gevallen van stenose van het cervicale wervelkanaal hebben een hoog succespercentage; studies melden succespercentages van 70% tot 95%. Zoals bij elke chirurgische ingreep zijn er echter potentiële risico's en complicaties verbonden aan de operatie. Dit kunnen infecties, bloedingen, zenuwschade en complicaties in verband met de anesthesie zijn.

Een van de belangrijkste factoren die de prognose van een operatie aan een cervicale wervelkanaalstenose beïnvloeden, is de aanwezigheid van neurologische symptomen vóór de operatie. Patiënten met neurologische symptomen, zoals spierzwakte of gevoelloosheid, kunnen na de operatie verbetering van hun symptomen ondervinden. De mate van verbetering kan echter variëren, afhankelijk van de ernst en de duur van de symptomen vóór de operatie.

In het algemeen kan een chirurgische ingreep voor een stenose van het cervicale wervelkanaal met de juiste behandeling leiden tot een betere levenskwaliteit en verlichting van de symptomen voor veel patiënten.