Ziektebeelden Wervelkolom

Wervelinzakking

Osteoporose of botontkalking is een veel voorkomend ziektebeeld dat meestal ontstaat na de leeftijd van 50 jaar en meer voorkomt bij vrouwen dan bij mannen. Dit kan aanleiding geven tot breuken van de wervels, de zogenaamde indeukingsfracturen of ingezakte wervels. Deze breuken kunnen ontstaan na een banaal accident bijvoorbeeld een lichte val of het heffen van een zwaar voorwerp of zelfs spontaan.

Incidentie

Een ingezakte wervel, ook bekend als wervelcompressiefractuur, is een aandoening waarbij een of meer botten in de wervelkolom breken en inzakken, wat pijn en ongemak veroorzaakt. Deze aandoening komt meestal voor bij oudere volwassenen, vooral bij mensen met osteoporose, maar kan ook bij jongere mensen voorkomen als gevolg van een trauma of andere medische aandoeningen.

De incidentie van ingezakte wervels neemt toe met de leeftijd: ongeveer 40% van de vrouwen en 13% van de mannen boven de 50 jaar krijgt in hun leven minstens één wervelinzakking. Bij personen met osteoporose neemt het risico van wervelcompressiefracturen aanzienlijk toe: tot 25% van de postmenopauzale vrouwen met osteoporose krijgt te maken met een wervelinzakking.

Andere risicofactoren voor een wervelinzakking zijn een familiegeschiedenis, roken, een laag lichaamsgewicht, een zittende levensstijl en bepaalde medische aandoeningen zoals osteoporose, hyperthyreoïdie, het syndroom van Cushing en reumatoïde artritis. Personen die al eerder een wervelinzakking hebben gehad, lopen ook een verhoogd risico op een nieuwe breuk.

Symptomen

De symptomen van een wervelinzakking kunnen variëren, afhankelijk van de ernst van de breuk en de plaats van de aangetaste wervels. Enkele symptomen van een wervelinzakking zijn:

Plotseling ontstaan van rugpijn: De pijn kan hevig zijn en plotseling of geleidelijk optreden. De pijn is meestal gelokaliseerd op de plaats van de breuk en kan verergeren bij beweging of activiteit.
Verlies van hoogte: Een wervelinzakking kan een hoogteverlies veroorzaken door het inzakken van de aangetaste wervels.
Misvorming: In sommige gevallen kan een wervelinzakking een vervorming van de wervelkolom veroorzaken, zoals een bult of kromming.
Beperkte mobiliteit: Rugpijn en hoogteverlies kunnen het moeilijk maken om te bewegen en dagelijkse activiteiten uit te voeren.
Gevoelloosheid of tintelingen: Een wervelinzakking kan zenuwcompressie veroorzaken, wat leidt tot gevoelloosheid, tintelingen of zwakte in armen of benen.
Darm- of blaasproblemen: In ernstige gevallen kan een wervelinzakking zenuw beknelling veroorzaken die leidt tot darm- of blaasproblemen.

Het is belangrijk te weten dat sommige mensen met wervelinzakking helemaal geen symptomen ervaren, of de symptomen kunnen mild zijn en onopgemerkt blijven.

Diagnose

Bij het vemoeden van ingezakte wervel is het belangrijk dat een MRI-scan wordt verricht. Op deze manier kan de diagnose met voldoende zekerheid worden gesteld.

Behandeling

Indien dergelijke breuken aanleiding geven tot ernstige pijnklachten is een vertebroplastie of ballonkyphoplastie procedure een goede optie. Beide technieken hebben hun voordeel, bij deze laatste techniek dient de patiënt te voldoen aan bepaalde terugbetalingscriteria. Het belangrijkste is dat hoe vroeger dergelijke behandeling wordt uitgevoerd hoe beter het resultaat zal zijn.

Uw neurochirurg zal op de raadpleging de voor u meest geschikte techniek bespreken.

Opname

Wanneer een operatief ingrijpen voor een wervelinzakking noodzakelijk is, is een hospitalisatieduur van 1 of maximum 2 nachten te voorzien. U verblijft dan op de verpleegafdeling neurochirurgie.

Nabehandeling

Afhankelijk van het beloop na de ingreep, zal er samen met de patiënt worden gekeken wanneer vervolgafspraken moeten plaatsvinden.

Het is mogelijk dat er voor deze vervolgafspraken nog beeldvorming wordt verricht ter controle.

Prognose

De prognose van een ingezakte wervel kan variëren, afhankelijk van de ernst van de breuk en de onderliggende gezondheid van de persoon. In het algemeen kunnen de meeste mensen met een wervelinzakking verwachten binnen enkele weken tot enkele maanden te herstellen met de juiste behandeling.

Studies hebben aangetoond dat de meeste wervelinzakking vanzelf genezen met conservatieve behandeling, zoals pijnmedicatie, rust en kinesitherapie. Eén onderzoek meldde dat 75% van de wervelinzakkingen binnen zes weken na conservatieve behandeling een aanzienlijke verbetering van pijn en functie vertoonde.

Bij sommige mensen, vooral bij ernstige of meervoudige fracturen, kan de prognose echter minder gunstig zijn. Chronische pijn en invaliditeit kunnen optreden, en sommige mensen kunnen langdurige pijnbestrijding of zelfs een operatie nodig hebben.

wervelinzakkingen kunnen een waarschuwing zijn voor onderliggende osteoporose, en mensen met een geschiedenis van wervelinzakkingen lopen een verhoogd risico op toekomstige fracturen. Studies hebben aangetoond dat tot 20% van de mensen met een wervelinzakking binnen een jaar een nieuwe fractuur krijgen.