Wervelkolom trauma
De wervelkolom bestaat uit 3 pijlers. Men spreekt van een instabiele fractuur wanneer 2 of meer pijlers gebroken zijn. Wanneer 1 pijler van de wervelkolom gebroken is spreekt men van een stabiele wervelfractuur.

De wervelkolom bestaat uit 3 pijlers. Men spreekt van een instabiele fractuur wanneer 2 of meer pijlers gebroken zijn. Wanneer 1 pijler van de wervelkolom gebroken is spreekt men van een stabiele wervelfractuur.
Een stabiele wervelfractuur kan vaak conservatief worden behandeld met bijvoorbeeld een halskraag of een driepuntscorset. In regel geneest de breuk tussen de 2 à 3 maanden na het ongeval waarna de halskraag of het corset progressief kan achterwege gelaten worden. Dit type breuk kan levenslang wel enige milde pijnklacht blijven geven.
De symptomen van patiënten met een instabiele wervelfractuur zijn afhankelijk van de uitgebreidheid van de fractuur. Wanneer de instabiele fractuur druk uitoefent op het ruggenmerg of de zenuwen gaat dit meestal gepaard met ernstige pijnklachten. Wanneer de instabiele fractuur een vernauwing van het wervelkanaal tot gevolg heeft, kan er een belangrijke druk ontstaan op ruggenmerg en zenuwwortels. In milde gevallen kan dit aanleiding geven tot lichte neurologische symptomen, maar bij ernstige gevallen kan dit leiden tot een volledige dwarslaesie. Dit wil zeggen dat er een volledige verlamming en gevoelsuitval is onder het niveau van de instabiele breuk. Eens de uitval volledig is, is de kans op herstel hiervan nihil.
De diagnose van een wervelzuilfractuur wordt het best gesteld door middel van een 3D-CT scan. Deze CT-scan laat toe om de uitgebreidheid van de breuk te bepalen alsook de eventuele instabiliteit en vernauwing van het wervelkanaal.
Instabiele breuken van de borstwervels kunnen aanleiding geven tot pijnklachten alleen en bij druk op het ruggenmerg tot neurologische uitval die afhankelijk van de ernst al dan niet zal herstellen. In sommige gevallen kan dit zelfs aanleiding geven tot een volledige sectie of doorsnijden van het ruggenmerg. In dit laatste geval is het ruggenmerg onherstelbaar beschadigd en zal de neurologische uitval permanent zijn.
De operatieve behandeling van instabiele breuken van de hoge thoracale wervelkolom is meestal door een fixatie met schroeven langs de achterzijde. Voor de middelste of lage thoracale wervels wordt een stabilisatie verkregen door ofwel een toegang via de borstkas waarbij het gebroken wervellichaam wordt vervangen door een kooi dat vervolgens gefixeerd wordt door een plaat- en schroefsysteem ofwel via pedikelschroeven, dit zijn schroeven die via de achterzijde worden verplaatst om de wervels te stabiliseren. De operatieve techniek zal afhangen van het type en de uitgebreidheid van de breuk.
Instabiele breuken ter hoogte van de lumbale wervels geven meestal pijnklachten, echter wanneer een deel van de wervel afgebroken is en zich verplaatst heeft naar het wevelkanaal kan dit op de zenuwwortels drukken. Dit kan aanleiding geven tot gevoels- of krachtsuitval in de benen en/of blaas- en stoelgangsproblemen. Behandeling van deze instabiele fracturen gebeurt via een kleine incisie ter hoogte van de linkerflank waarbij het wervellichaam wordt vervangen door een kooi en een plaat met schroefsysteem, de zogenaamde XLIF of DLIF. Een andere optie is het plaatsen van pedikelschroeven via de achterzijde, de zogenaamde PLIF. De operatieve techniek hangt af van het type en de uitgebreidheid van de breuk. De patiënt dient gemiddeld gedurende een 2 à 3 maanden na dergelijke breuk een driepuntscorset te dragen.
Deze website maakt gebruik van functionele cookies die minimaal nodig zijn om de website goed te laten werken. Daarnaast zijn er ook nog extra cookies. Zij brengen, volledig anoniem, jouw gebruik in kaart voor analyse en onderzoek.
Klik hier voor ons privacy- en cookiebeleidOptimaliseren advertenties op basis van jouw surfgedrag en zorgen voor een optimale wisselwerking met sociale media zoals Youtube, Twitter, Facebook of Instagram.